Με αφορμή την ανακοίνωση του Δήμου Λαρισαίων για το δωρεάν πρόγραμμα διακοπών, το οποίο αναφέρει μόνο τις μητέρες ως μέλος την έννοιας μονογονεϊκή οικογένεια, προσφέροντος έτσι διακοπές μόνο σε μητέρες μονογονείς και τα παιδιά τους.
Οι Ενεργοί Μπαμπάδες για τα δικαιώματα του Παιδιού – ΑΜΚΕ στην καταγγελία τους αναφέρουν το πώς αυτό υποβαθμίζει τον ρόλο του Πατέρα ως γονέα, με τρόπο προκλητικό χαρακτηρίζοντας την μητέρα ως αρχηγό της μονογονεϊκής οικογένειας αδιαφορώντας για τον εξίσου σημαντικό ρόλο του Πατέρα στην ανατροφή και την φροντίδα του τέκνου ο οποίος σε πάρα πολλές περιπτώσεις ανατρέφει και αυτός τα παιδιά του μόνος του.
: «Με αφορμή την πρόσφατη και εξόχως προκλητική ανακοίνωση του Δήμου Λαρισαίων (Διεύθυνση Κοινωνικής Πολιτικής και Πρόνοιας), με τίτλο “Πρόγραμμα δωρεάν διακοπών για μητέρες μονογονείς με ανήλικα παιδιά”, διαμαρτυρόμαστε εντόνως για τις έμφυλες διακρίσεις με βάση την ισότητα των δύο φύλων που επικρατούν ακόμα και μετά την αναμόρφωση του Οικογενειακού Δίκαιου με την ψήφιση του Ν.4800/21 καθώς επίσης και παρά την πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση της κοινής γνώμης για τα θέματα αυτά από μέρους μας.
Τελικά, με μεγάλη μας απογοήτευση διαπιστώνουμε στην πράξη ότι η ισότητα των δύο φύλων παρέμεινε μόνο στα λόγια, αδιαφορώντας και καταστρατηγώντας ακόμα και το Σύνταγμα της Ελλάδος.
Δημόσιοι και δημοτικοί φορείς δίνουν παροχές μόνο στις μητέρες, αγνοώντας ότι το παιδί έχει δύο γονείς, επιμένοντας να κάνουν καταχρηστική αναφορά στις μονογονεϊκές οικογένειες χρησιμοποιώντας τον όρο “μητέρα – αρχηγός” αγνοώντας επιδεικτικά τον πατέρα, ο οποίος θεωρείται (μετά την εφαρμογή του Ν.4800/21) και αυτός μονογονέας, ισάξιος για την από κοινού και εξίσου ανατροφή και φροντίδα του τέκνου έχοντας τις ίδιες ευθύνες, υποχρεώσεις και ανάγκες για την ανατροφή των τέκνων.
Πρέπει να σταματήσουν οι ασύδοτες συμπεριφορές και η μη συμμόρφωση με τα άρθρα του Συντάγματος. Ο εμπαιγμός αυτός προσβάλλει πρωτίστως την χώρας μας, ως αυτή που γέννησε την δημοκρατία και την ισότητα όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, εθνικότητας, θρησκείας κλπ. Εκτός και αν θέλουμε ως κοινωνία να γυρίσουμε στον Μεσαίωνα!
Απαιτούμε ο όρος “Μονογονεϊκή Οικογένεια” να χρησιμοποιείται ορθά, όταν δηλαδή ο ένας γονέας αποβιώσει ή έχει κηρυχθεί σε αφάνεια και όχι όταν βρίσκεται ακόμα εν ζωή. Πόσο εξευτελισμό ακόμα θα πρέπει να υποστεί ένας Πατέρας στην ανθρώπινη υπόσταση του και στον γονεϊκό του ρόλο, επειδή έτυχε να χωρίσει»;
