«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου στο Ηρώδειο: Ξεκίνησε η προπώληση των εισιτηρίων

Η πρώτη μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για το 2022, το σκοτεινό αριστούργημα του Τζουζέππε Βέρντι Ριγολέττος, σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, θα παρουσιαστεί στις 2, 5, 8 και 11 Ιουνίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.

Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινάει την Πέμπτη 28 Απριλίου και θα πραγματοποιείται στα Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, στα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και online στα aefestival.gr και viva.gr. Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο Ριγολέττος θεωρείται μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου. Πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από 171 χρόνια στη Βενετία. Στο Ριγολέττο, ο Βέρντι αλλάζει σελίδα στη συνθετική του διαδρομή και παρουσιάζει ένα έργο με ξεκάθαρο στίγμα και αυξημένη διάθεση για πειραματισμό, καθώς οι μεταπτώσεις ανάμεσα σε λυρικές και δραματικές σκηνές εξασφαλίζουν τη διαρκή ροή της υπόθεσης με μεγάλη ταχύτητα.

Η ιστορία μιλά για τον έρωτα της Τζίλντας, κόρης του καμπούρη αυλικού γελωτοποιού Ριγολέττου, για τον έκλυτο Δούκα της Μάντοβας, ο οποίος της παρουσιάζεται ως φτωχός φοιτητής. Προκειμένου να εκδικηθεί για τη χαμένη τιμή της κόρης του, ο Ριγολέττος καταστρώνει τη δολοφονία του Δούκα. Ανακαλύπτοντας τα σχέδια του πατέρα της, η Τζίλντα αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της και να θυσιαστεί, παίρνοντας τη θέση του.

Η Εθνική Λυρική Σκηνή ανέθεσε τη σκηνοθεσία του Ριγολέττου στη διακεκριμένη σκηνοθέτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου Κατερίνα Ευαγγελάτου. Μετά την πρώτη συνεργασία με την ΕΛΣ στη σύγχρονη όπερα Ζ, η Ευαγγελάτου έρχεται να αναμετρηθεί με το σπουδαίο αυτό έργο του οπερατικού ρεπερτορίου στην ιδιαιτέρων απαιτήσεων σκηνή του Ωδείου Ηρώδου Αττικού.

Η σκηνοθέτρια σημειώνει για τη σκηνοθετική της προσέγγιση:

«Ο κύκλος βίας που περιγράφει ο Βέρντι στο Ριγολέττο μεταφέρεται στον μικρόκοσμο της ιταλικής επαρχίας της δεκαετίας του 1980, όπου το οργανωμένο έγκλημα κυριαρχεί. Η διαφθορά, τα εγκλήματα και οι βιασμοί είναι το πραγματικό πρόσωπο μιας κοινωνίας θρησκόληπτης, συντηρητικής και προληπτικής. Το σκηνικό της Εύας Μανιδάκη – ένα φθαρμένο από το χρόνο αρχοντικό της ιταλικής επαρχίας, που κρύβει μέσα του την ωμότητα και τη σκοτεινιά των ηρώων του έργου -, είναι απολύτως ενταγμένο στο φυσικό σκηνικό χώρο του Ηρωδείου, ενώ τα κοστούμια του Άλαν Χράνιτελ συμπληρώνουν την εικόνα μιας κοινωνίας σε παρακμή».